W Norwegii dzieci rozpoczynają naukę w szkole w wieku sześciu lat. Wcześniej mogą uczęszczać do przedszkola. Przedszkola w Norwegii są płatne. Szkoła dzieli się na szkołę podstawową – barneskolen, gimnazjum – ungdomsskolen i szkołę średnią – en videregående skole. Szkoła podstawowa trwa siedem lat i dzieli się na småskoletrinnet (klasy 1–4) i mellomtrinnet (klasy 5–7). Gimnazjum trwa trzy lata, a nazwą synonimiczną do nazwy ungdomsskolen jest nazwa ungdomstrinnet (klasy 8–10). Szkołę podstawową wraz z gimnazjum obejmuje jedna wspólna nazwa – grunnskolen. W szkole podstawowej (1–7) dzieci nie otrzymują stopni w formie liczbowej. Informację o postępach w nauce stanowi ocena opisowa dokonana przez nauczyciela. (Ocena szkolna to en karakter, przedmiot szkolny to et fag, dyrektor szkoły to en rektor). Uczniowie z klas 1–4 mogą uczęszczać do świetlicy szkolnej – SFO Skolefritidsordning przed zajęciami szkolnymi lub po zajęciach, natomiast uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi mogą korzystać ze świetlicy od klasy 1 do 7. Świetlica jest płatna, a opłata nie jest jednolita, lecz zależy od konkretnej gminy – kommunen.
Przechodząc do szkoły średniej (terminy zgłoszeń do szkoły średniej –
videregående skole upływają 1. lutego lub 1. marca, w zależności od
typu szkoły, do której składa się podanie), uczniowie mogą wybierać
między wykształceniem przygotowującym do studiów wyższych –
studieforberedende utdanning a wykształceniem zawodowym – yrkesfaglig
utdanning. Nauka przygotowująca do studiów wyższych trwa trzy lata, a
uczeń zdobywa w tym czasie studiekompetanse – wykształcenie niezbędne do
ich podjęcia. Studia wyższe, poza niektórymi kierunkami o pięcio- lub
sześcioletnim systemie jednolitym, dzielą się na 3 lata studiów
licencjackich, 2 lata studiów magisterskich i 3 lata studiów
doktoranckich.
Kształcenie zawodowe w szkole średniej trwa przeważnie cztery lata.
Uczniowie przez dwa lata uczęszczają do szkoły, a przez kolejne dwa
odbywają praktyki zawodowe. Uzyskują dyplom potwierdzający kwalifikacje
zawodowe – et fagbrev. Jeśli postanowią kształcić się dalej i rozpocząć
studia wyższe, mogą uzupełnić wiadomości i uzyskać studiekompetanse,
uczęszczając jeszcze rok do szkoły średniej. Jest to tak zwany
påbyggingsår.
Wszystkie ważne daty w odniesieniu do danego roku szkolnego, czyli kalendarz roku szkolnego, można sprawdzić wpisując w wyszukiwarce internetowej skolerute albo skoleåret. Rok szkolny w Norwegii rozpoczyna się około połowy sierpnia, a kończy około 20 czerwca. Uczniowie mają ferie jesienne w październiku (jeden tydzień), ferie w okresie Bożego Narodzenia, ferie zimowe w lutym (jeden tydzień), ferie wielkanocne oraz ferie letnie.
Współpraca rodziców ze szkołą jest ważnym elementem wizji norweskiego szkolnictwa. Toteż obecność rodziców na spotkaniu zwanym en foreldresamtale jest obowiązkowa. Spotykają się wtedy nauczyciel, rodzice oraz dziecko i rozmawiają o jego postępach w nauce oraz funkcjonowaniu w środowisku szkolnym. Równie ważna jest obecność rodziców na wywiadówkach – en foreldremøte. Należy też od razu skrupulatnie zawiadamiać szkołę o nieobecności dziecka z powodu choroby. W przypadku gdy planujemy nieobecność dziecka w szkole z powodu, na przykład, krótkiego wyjazdu w trakcie roku szkolnego, należy z wyprzedzeniem napisać podanie do szkoły oraz zgłosić ten fakt wychowawcy.